Als de eerste berichten binnen komen op je mobiel, dan hoop je dat het nog meevalt en dat het geen aanslag is. Dat niemand gewond is geraakt en dat er gewoon achter de schermen bij de luchthaven van Brussel kortsluiting in een apparaat is geweest. Helaas was dit niet het geval.
Angst
Waar er ook ter wereld aanslagen gepleegd worden, in dit geval dichtbij, roept dat bij mij een gevoel van angst op, ondanks dat ik dat niet wil. Als je leeft in angst hebben de terroristen wat ze willen en dat maakt ze alleen maar sterker. Persoonlijk kan ik niet begrijpen dat mensen een ander opzettelijk pijn willen doen om een boodschap de wereld in te slingeren. Dat is natuurlijk maar goed ook.
Wat vertel je een kind
Hoe gaan onze kinderen om met dit soort berichten? Ik heb geluk dat de mijne nog te klein is om hier iets van mee te krijgen en ik hem nog volledig kan beschermen tegen de grote boze wereld. Dat wil ik het liefst mijn hele leven doen, maar dat is nu eenmaal niet de realiteit.
Naast een gevoel van onmacht, angst en medeleven, ben ik door deze afschuwelijke gebeurtenis wel weer aan het denken gezet. Wat krijgt een kind mee en hoe kun je als ouder hiermee omgaan? Als ze eenmaal op school zitten, dan heb je niet in de hand wat er daar verteld wordt of wat ze mensen om hun heen horen zeggen. Op Facebook kwam er bij gastblogger Mandy een interessant schema voorbij, wat ik graag met jullie deel. Deze afbeelding komt van www.ouders.nl en geeft goed weer hoe dit nieuws binnen kan komen bij een kind en hoe je hierop kunt inspelen.
Angst is geen antwoord, maar wat dan wel?
