Is het aanstellerij of moederinstinct om je kind te troosten als hij of zij huilt? Ik ben misschien een softie als moeder, maar huilende kinderen, daar wordt niemand vrolijk van, including me.
Huilende kinderen: ieder kind is anders
Het ene kind is de andere niet. Het ene kindje is een stuk gevoeliger, de ander weer nuchter. Soms heeft mijn zoontje ook een bui of dag waarop hij meer huilt. Dan zie ik mensen kijken of denken: ‘Wat huilt hij toch veel’ of ‘Hij stelt zich aan, er is niks aan de hand’. Begrijp mij niet verkeerd, ik wil niet dat mijn zoon om iedere poep en scheet huilt. Wel vind ik het belangrijk dat hij zich mag uiten. In de beleving van een volwassene is er misschien niks aan de hand, maar daar denkt hij blijkbaar anders over. Een peuter is puur in zijn emoties en wat een ander daar van denkt, mogen ze zelf weten.
‘Stel je niet aan’
Ik hoor het vaak om mij heen. ‘Niet zo huilen’, ‘Stel je niet zo aan’ of ‘Er is helemaal niks aan de hand!’. Uiteraard betrap ik mijzelf er ook weleens op. Ik vind dit eigenlijk van die uitspraken, waarbij jij voor je kind bepaald hoe hij of zij zich moet voelen. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Als je kind verdrietig is omdat een ander iets afpakt, dan moet hij leren omgaan met de emoties die daarbij horen. Ik kwam een artikel tegen, waaruit blijkt dat mijn aanpak hierin zo slecht nog niet is.
Leren luisteren naar zichzelf
In het artikel kwam naar voren dat kinderen die veel emoties hebben en deze uiten, zonder dat daar veel negatieve aandacht aan geschonken wordt, beter leren luisteren naar hun intuïtie. Ze zijn in deze fase nog zo jong, dat ze kijken naar hun ouders om te leren wat wel en niet mag, of wat goed of fout is. Worden bij de huilende kinderen de emoties steeds de kop ingedrukt, dan nemen ze jouw ‘advies’ aan en zullen ze hun emoties gaan onderdrukken. Ja, je kind zal minder huilen, maar leert minder om te vertrouwen op hun eigen emoties en intuïtie. In erge gevallen kan dit zelfs leiden tot depressies op latere leeftijd. Als kindjes zo jong zijn hebben deze emoties een zelfherstellende functie. Ze raken op deze manier frustraties kwijt en komen weer in balans.
Lekker potje janken
Je begrijpt dat ik dit wel even fijn vond om te lezen, als mensen ongevraagde opmerkingen geven over hoe ik mijn kind moet opvoeden. Het is vast lief bedoeld, maar ieder kind is nu eenmaal anders en gaat anders met zijn of haar emoties om. Zeg nou zelf, van een lekker potje janken op zijn tijd, kan je behoorlijk opknappen! Hij heeft het niet van een vreemde…
