Alles veranderd met de komst van zo’n heerlijk klein en schattig wondertje! Het is dagelijks genieten om te zien hoe zo’n mini mensje zich ontwikkeld en uitgroeit tot trots kijkend en stoer stappend binkie! Alles draait opeens om dat kleine frutseltje en om hem of haar blij te zien en zo goed mogelijk te verzorgen. Er zijn wel echte basis dingen die vroeger zo vanzelfsprekend waren en waarvan ik nooit gedacht had dat het zo onwijs zou veranderen…
1. Eten
Ja, gewoon rustig aan tafel zitten om van je avondeten te genieten en überhaupt te proeven wat er naar binnen gaat. Bij sommigen gaat dit fantastisch hoor en hier soms ook wel af en toe. Maar als meneer geen zin heeft dan laat hij dat overduidelijk merken! Otis zit nu in de fase waarin hij zelf wil eten, met zijn handen uiteraard en in een schort wat meer weg heeft van een burka. Toch presteert het kleine monstertje het om van alles in zijn haren te smeren en vind ik achteraf van alles op de grond. Als we net aan tafel gaan hou ik hem dus zoet door af en toe iets op zijn bord te gooien. Nou ja bord, dat heeft hij natuurlijk niet, want dan gaat het eten met bord en al tegen de muur. Het soort dienblad wat aan de kinderstoel vast zit. Dat gaat best goed en hij keuvelt lekker weg terwijl hij van alles 5 keer in en uit zijn mond haalt. Prima, dat houdt in dat ik relaxed kan eten! In het geval dat hij niet in zijn hum is gooit hij zich naar achter in het stoeltje, zet hij het op een brullen en is er geen land mee te bezeilen. Dan zijn er twee opties: een filmpje van zichzelf laten zien (ja, echt, don’t ask!) of hem soort van pedagogisch verantwoord te laten brullen om hem te leren dat hij moet wachten. Echt rustig eten kun je het dan allang niet meer noemen… Eerder zo snel mogelijk alles naar binnen scheppen zodat we over kunnen gaan naar het toetje. Uiteraard lust hij dat wel en is hij dan weer super gezellig. SPOOK!
2. Slapen
Hier heb ik al veel over verteld in eerdere items. Tja, het fenomeen uitslapen, vroeg naar bed of een nacht doorhalen (en dan bedoel ik doorslapen) is alweer een tijdje geleden. Ik dacht ook, mij gebeurt dat niet, ik weet hoe het moet. De rest is geschiedenis ;-). Op het moment dat ik denk ‘ik ga lekker vroeg naar bed vanavond’ wordt hij wakker. Vraag mij niet hoe, het is zo. Tegenwoordig zijn er 2 opties qua nachten: of elke 1,5 uur wakker worden, huilen en na 10 minuten weer verder slapen of wakker worden en 2,5 uur lang wakker zijn midden in de nacht. Ik ben er nog niet uit wat ik liever heb…
3. Douchen
Ouderwets douchen, lekker je haren wassen, een maskertje of schubje nemen en afsluiten met een lekkere crème. Het klinkt zo simpel en zou voor mij voelen als een dag sauna. Tegenwoordig lukt mij dit niet meer. Ja, het zal een kwestie zijn van plannen en doen. Op de avonden dat hij rustig slaapt heb ik eindelijk tijd om wat te doen en dan lukt het niet om vroeg naar bed te gaan. Als ik dat toch een keer zou willen doen, wordt hij standaard wakker als ik onder de douche sta en hoor ik hem huilen. Dan ga ik over op de mama stand en denk ik: nevermind, volgende keer beter.
4. Op tijd weggaan oftewel: plannen
Hoe is het mogelijk dat als ik klaarsta met mijn jas en schoenen aan, Otis klaar en ingepakt, dat hij dan vaak gaat poepen! Ik sta op het punt om hem naar de opvang te brengen, check de tijd en denk bij mezelf ‘we zijn lekker op tijd vandaag’. Dan ruik ik het al of zie ik zijn koppie en weet ik genoeg. Alles weer uit natuurlijk, jas, schoenen, grrrrr…….
5. Afspraken maken
Iets afspreken met vriendinnen is zonder kinderen al lastig door alle drukke sociale bezigheden, maar met kinderen is het bijna onmogelijk. Één op één is nog te doen, maar meer meerdere is het standaard ultieme chaos. De ene slaapt nog drie keer per dag, de andere twee keer, sommige één keer. Leg dan de schema’s maar eens naast elkaar! Vaak kom je erachter dat je ongeveer een half uur bij elkaar kunt zijn, omdat er dan weer iemand naar bed moet. Hoe ouder ze worden, hoe makkelijker, maar vaak is er dan een tweede uk. Succes!!
6. Drinken
En dan heb ik het niet over een kopje thee met een taartje. Als je een keer een avondje weggaat en je durft het aan om een wijntje te drinken met slaaptekort, pas vooral op. Je wil geen treurige lallende moeder zijn die ‘halleluja’ ook een avondje uit is. Daarnaast is een kater ook geen aanrader met een nachtbraker of ééntje die vind dat om 5:30 toch echt de dag begonnen is. Nee, ik heb hier geen ervaring mee, maar wel met het voorkomen van deze situaties. De prioriteiten liggen net even anders met een kleintje, bij mij in ieder geval. Ik durf het risico niet te nemen.
Hebben jullie nog dingen toe te voegen, laat het mij gerust weten!
