De kogel is door de kerk! Om precies te zijn zes weken voor Otis zijn vierde verjaardag. Dan mocht het ook wel een keertje, maar de schoolkeuze was niet niks met deze twijfelkont als moeder.
De schoolkeuze
Het lijkt zo simpel misschien, maar dat is het niet. Zeker niet bij je eerste kindje. Nummers 2 en verder die gaan natuurlijk vaak naar hetzelfde schooltje, dus die keuze wil je bewust maken. Wat is goed voor jouw kind en waar zal hij of zij zich op zijn of haar gemak voelen? Kijk je naar de behaalde cijfers van de school zelf, welke je kunt vinden op de website van de Inspectie van het Onderwijs? Of kijk je naar de onderwijsvorm of naar de keuze vriendjes en vriendinnetjes?
Basisschool nummer één in kannen en kruiken
Ik vond het toch echt een hele moeilijke keuze, waar ik serieus een half jaar over gedaan heb! Vlak voor de zomervakantie vorig jaar ben ik bij schooltje nummer 1 gaan kijken. Dat vond ik eigenlijk direct erg leuk! Ze hadden een creatieve manier van onderwijs. De kinderen kregen vanaf het begin al Engels én er was nog schoolzwemmen. In mijn tijd was dat normaal, maar tegenwoordig zijn dit blijkbaar uitzonderingen. Otis was niet bij deze open dag, omdat hij die dag op de opvang aanwezig was. Het voelde goed, dus ik dacht mijn keuze gemaakt te hebben.
De twijfel slaat toe
Nou, simpel toch, zou je denken? Niet helemaal… Na de zomervakantie bleken namelijk drie goede vriendjes die bij Otis op de opvang zitten, alle drie naar eenzelfde andere school te gaan. Nu moet natuurlijk iedereen dat voor zich weten. Alleen als je kind drie dagen per week uit de opvang komt en vertelt dat hij zo leuk met deze drie vriendjes heeft gespeeld, dan ga je toch twijfelen. Daarnaast vonden de ouders van deze drie jongetjes het ook allemaal steeds super jammer dat Otis ook niet naar hetzelfde schooltje zou gaan. Ik hoorde van hen natuurlijk ook allemaal positieve verhalen over schooltje nummer twee. Ook scoorde deze school een hoger cijfer in de landelijke rapporten, dus je raadt het al… Ik begon te twijfelen!
School nummer twee bekijken
Toch maar even na de zomervakantie een afspraak gemaakt met de directrice van schooltje nummer twee om eens te zien hoe het er daar aan toe gaat. Wederom was Otis hier niet bij. Ook dit was een erg leuk schooltje, met een meer zelfstandige onderwijsmethode (wat aan de ene kant super leerzaam is, maar je kind moet wel de discipline hiervoor hebben). Hier hadden ze continue rooster, wat ik wel erg prettig vond én er gingen vriendjes van hem naartoe. Oké, misschien had ik op dat moment te snel een beslissing gemaakt, maar ik besloot toen om voor schooltje nummer twee te kiezen.
De beste schoolkeuze voor je kind
Toch bleef ik twijfelen… Het zat mij niet lekker dat Otis van de drie vriendjes maar bij één daarvan in de klas zou komen en dat kwam doordat ze een splitsing gingen maken op basis van de geboortedatum. Nu lijkt dat geen ramp, maar op de opvang hoorde ik van de juffen dat Otis bij dit ene vriendje nogal ‘geleefd’ werd. Ze zijn super goede vriendjes daar, maar tijdens het samen spelen valt het de juffen op dat Otis geen kans krijgt om zelf keuzes te maken. Het andere jongetje staat wat sterker in zijn schoenen en ‘overruled’ hem. Dan kun je natuurlijk kiezen om Otis juist daarmee te confronteren zodat hij kan leren om hiermee om te gaan. Op iedere school zitten natuurlijk kinderen waar ze beter of minder goed mee omgaan en er zijn leraren bij om het te begeleiden, maar toch…
Groot overleg!!
Het zat mij niet lekker en besloot te overleggen met de juffen op de opvang. Zij kennen Otis door en door en kennen ook alle scholen uit de buurt. De naschoolse opvang zit ook in hetzelfde gebouw als zijn huidige opvang en de juffen hebben natuurlijk veel ervaring met de verschillende scholen. Zij adviseerde mij dat schooltje nummer één beter zou aansluiten bij kinderen die wellicht wat extra aandacht nodig hebben. Otis is zeker niet dom, maar op de één of andere manier heb ik het gevoel dat hij misschien wat meer aandacht nodig heeft. Sowieso omdat hij natuurlijk al op logopedie zit. Daar dachten de juffen hetzelfde over.
Change of plans?
Ze bevestigden eigenlijk wat ik van binnen al dacht en hopla, ik maakte weer een afspraak bij school nummer één. Deze keer met Otis en zijn vader erbij. Hij vond het natuurlijk allemaal super spannend en interessant en hij reageerde super goed op het klasje waarin hij terecht zou komen. Daar zaten ook kindjes die hij al kende en het voelde gelijk goed. Na overleg met zijn vader toch gekozen voor dit schooltje, waar mijn keuze in het begin al naar uitging. Ook al ga ik nu de confrontatie voor Otis niet aan met overheersende kindjes, denk ik dat hij deze uitdaging later ook nog wel zal tegenkomen en hier ga ik hem bij helpen. Eerst even wat meer zelfvertrouwen kweken en wennen op school, zodat hij een goede start heeft!
Nu moet ik het Otis alleen nog gaan vertellen, die heeft het steeds over school nummer twee… Dat krijg je nou van zo’n twijfelkont als moeder!
Heb je mijn eerdere blog al gelezen over onze voorbereidingen voor de basisschool? Of wil je meer lezen over mijn mom-struggles? Je kunt het vinden op de blog!
Visuals: Shutterstock
