Mijn kind was altijd een voorbeeldige poeper. Waar ik van vriendinnen geregeld foto’s doorgestuurd kreeg van details, die ik hier niet zal herhalen (vooral veel poep all over the place), was mijn Otis altijd netjes en bescheiden. Tot vorige week…
Explosiegevaar
We zijn hier 180 graden omgedraaid van nette beschaafde poepjes, naar enorme poepexplosies waar een kernbom een puntje aan kan zuigen. Deze mega-blubber-power-poepies bewaart hij voor tijdens zijn middagslaapje. Als hij dus wakker wordt en ik kom zijn kamer binnen dan begin ik het al warm te krijgen, want de geur van deze speciale variant is duidelijk te onderscheiden van de andere (lees: beschaafde) versie. Aan Otis zelf merk je overigens niets, of hij nu helemaal onder zit of schoon is, dat interesseert hem geen hol (of holletje in dit geval). Ik rits zijn slaapzak open en daar zit ik de vlekken al aan de binnenkant…voor én achter! Even voor de duidelijkheid: deze poepexplosie gaat dus door ramen en ruiten, luiers, rompers én kleding! Wat een prestatie, ik zou hem bijna een applaus geven, ware het niet dat ik probeer om deze noodsituatie op een zo fris mogelijke manier op te lossen en laat ik daar nu allebei mijn handen voor nodig hebben…
Plan de campagne
Ik til het kind uit de slaapzak en kleed hem uit in zijn kamer. Ik probeer de vieze kleding, waar serieus hele brokken uit vallen (ieuw, ranzig joh), op een hoopje te houden terwijl Otis vrolijk bumba zijn speentje geeft. Deze blote, kleine viespeuk probeer ik eerst met natte lapjes een beetje schoon te vegen om zijn luier heen. Meneer gaat vervolgens op het verschoningskussen zónder hoes om de schade te beperken. Om hem af te leiden en zijn grijpgrage handjes uit de buurt te houden zing ik uit volle borst ‘In de maneschijn‘, zodat hij de bewegingen kan meedoen en ik als een razende Roelie met natte doekjes in de weer ga. Als hij soort van fris in een joggingpakje in de woonkamer geïnstalleerd is, is het nog niet gedaan. Moeders spoelt gelijk alles uit en trekt een aantal flessen vlekkendepper tevoorschijn. Je snapt dat het met twee winterslaapzakken vrij krapjes wordt, dus de wasmachine draait overuren!
Tandjes?
Waar hij het opeens vandaan haalt weet niemand. Hij eet niet veel meer als normaal en die hoektanden zijn geloof ik al maanden aan het doorkomen. De poepexplosie is beperkt tot éénmaal per dag (thank god!), maar dan heb je het nog niet gehad… Vier poepluiers per dag zijn geen uitzondering hier in huis. Mijn Otis kakt als een volwassen kerel na drie borden chilli con carne!
Dagelijks na zijn slaapje betreed ik zijn kamer met bonkend hart… Bang voor explosiegevaar!
