Otis is regelmatig in hongerstaking. Waarom weet niemand. Hij is zeker niet te dik en lust in principe bijna alles. Wel wanneer het hém uitkomt. Als ik dus van plan ben om bijvoorbeeld pannenkoeken te maken ‘omdat ik zeker weet dat hij dat lekker vind’ is dat de grootste illusie die er bestaat. Bij Otis weet je het namelijk nooit. Hij kan in 1 dag een pond aardbeien wegwerken en ze de eerst volgende 3 x links laten liggen. Gewoon omdat het kan waarschijnlijk.
Haat-liefde verhouding
Hij heeft sowieso een haat-liefde verhouding met eten. Hij kan met gemak 3 dagen niets anders eten dan krentenbollen om ze vervolgens 4 wekenlang te negeren. Wel overzichtelijk op zich, gezond niet echt. Zo heeft hij in de afgelopen 3 weken geloof ik 2 x iets gegeten met avondeten. Hij trekt zich er niets van aan of ik nu speciaal voor hem biologisch verantwoord sta te koken terwijl ik zelf wel trek heb in pizza. Toch blijf ik stug volhouden, omdat je het nooit weet met hem. Heel af en toe dan denk ik: toedeloe, vanavond gaan we snacken. Wat denk je? Binnen 3 minuten propt hij een frikandel naar binnen om vervolgens heel hard te huilen! Waarom? Omdat hij er nog wel één lust… Het is en blijft een spook!
Crash dieet
Gister at hij weer iets met het avondeten! Hallelujah! Een paar stukjes tomaat en wat bessen… Het heeft meer weg van een nieuw crash-dieet dan van een avondmaaltijd, maar er is vooruitgang! Toch maak ik mij niet echt zorgen. Ik at vroeger alleen komkommer en gekookte worst en met mij is het ook goed gekomen. Otis lust al veel meer! Alleen jammer dat hij het niet eet ;-).
