Eind februari was ik jarig. Dat is nooit zo’n big deal, omdat Otis een week eerder jarig is en we dit altijd uitgebreid vieren. Daarna ben ik wel weer even uitgevierd, want het is toch allemaal best een geregel. Alleen was ik dit jaar helemaal de kluts kwijt. Hoe oud ben ik nu eigenlijk?
Zeker weten
Ik was er heilig van overtuigd dat ik 33 was en op mijn verjaardag 34 zou worden. Vraag mij niet waarom, in mijn hoofd was dat gewoon de waarheid. Mijn oma had mij al een kaart gestuurd en daarin stond met grote letters: Gefeliciteerd met je 35ste verjaardag! Toen dacht ik nog: Ach, oma is helemaal de kluts kwijt. Als ik haar bel om te bedanken dan zeg ik wel even dat ik pas 34 wordt.
Verjaardag
Het was mijn verjaardag en in de ochtend voordat ik op pad ging werd er thuis nog uit volle borst voor mij gezongen en mocht ik kaarsjes uitblazen. Eenmaal buiten de deur werd ik gefeliciteerd en bij de vraag hoe oud ik nu eigenlijk geworden was zei ik nog steeds in volle overtuiging 34. Er werd zelfs gezegd: Ja Clau, op richting de veertig he? Ik zei uiteraard: Nee joh, ik heb nog zes jaar!
Mama heeft altijd gelijk
Alles ging volgens plan, totdat ik een Whatsapp bericht van mijn moeder kreeg. Ze feliciteerde mij daarin met mijn, jawel, 35ste verjaardag! Ho ho, wacht eens even… Dit is mijn moeder en zij kan het echt niet fout hebben. Even kijken, 1982…2017…SHOOT!! Daar viel opeens het kwartje en werd er toch een beetje in 1 seconden een heel jaar van mijn leven van mij afgenomen! Nou ja, soort van. Ik moest het even laten bezinken…
Hoe oud ben ik?
Daar zit je dan, opeens 35 jaar in plaats van 34. In plaats van die 6 jaar tot de 40 had ik ineens nog maar 5 jaar. Ik weet het, 5 jaar is nog best lang. Maar als je nog allemaal wilde plannen hebt en nog allemaal broertjes en zusjes erbij wilt voor je kind, dan is een jaartje extra toch best lekker!
Hallucineren
De ouderdom slaat bij mij blijkbaar al toe. De aftakeling is ingezet. Mijn hersens maken zichzelf dingen wijs die ik waarschijnlijk zou willen, maar die niet zo zijn. Dat is mijn lot, hallucineren totdat ik erbij neerval. Ik geloof dat ik volgend jaar mijn hele verjaardag maar ga negeren. Dan heb ik toch dat ‘gemiste’ jaartje een beetje terug verdient. 😉
