Ouders met een baby of kindje wat slecht slaapt die begrijpen elkaar. Je behoort samen tot een soort geheime ninja-clan en weet door één blik op die wallen genoeg. De frustraties van nachtouders zijn allemaal gelijk.
Huidige status
Inmiddels gaat het wat beter (HOERA!). Dat wil niet zeggen dat Otis doorslaapt, maar dat hij mij per nacht soms maar één keer roept. Het is vele malen erger geweest met stukken slaap van 1,5 uur, onderbroken door een wakkere en huilende baby. Of midden in de nacht 3 uur lang klaarwakker zijn. Otis dus hé, ik zeker niet. Het onderstaande schreef ik alweer twee jaar geleden.
Slaapproblemen bij baby’s
Van slaapproblemen bij kindjes weet ik ondertussen al heel wat af. Niet dat ik mijzelf expert wil noemen, eerder ervaringsdeskundige en geloof mij: dat wil je niet. Graag had ik een heerlijk slapend kind gehad. Ik heb veel geprobeerd en erover gelezen, dus ik weet wel goed wat de verschillende opties zijn die je kunt proberen. Als ouder van een slecht slapend kleintje ben je op een gegeven moment op, moe en leg je je erbij neer. Steeds wat nieuws proberen geeft namelijk ook onrust en daar heb je op een bepaald moment echt de puf niet meer voor. Ik bekijk het per nacht en hoop op betere tijden. 😉
Goed bedoelde adviezen
Iedereen is ondertussen bekend met de situatie en heeft de beste bedoelingen. Vaak krijg je dan ook goed bedoelde adviezen. Meestal is dat prima, maar er zijn ook momenten dat je er zo doorheen zit, dat je het gewoon echt niet wil horen. Hier mijn top drie, waar ik regelmatig de kriebels van krijg… Voel je overigens niet aangesproken bij enige herkenning, het is niet persoonlijk bedoeld en ik ben absoluut niet boos. Het is alleen soms letterlijk en figuurlijk vermoeiend… Here we go:
Frustraties van nachtouders
1. Gewoon laten huilen
Uiteraard heb ik dat al geprobeerd en ook voor langere periodes. Als je met meerdere mensen in huis woont, kan het wel soms lastig zijn als iemand vroeg op moet om te werken en je bijvoorbeeld de andere kinderen wel rustig wil laten slapen. Goed bedoeld, been there, done that! Verschillende methodes geprobeerd, wat in ons geval werkte tot op zekere hoogte. Mijn Otis is namelijk een behoorlijke doorzetter en kan zonder pardon 1,5 uur lang keihard huilen. Dat voelde voor mij echt niet goed.
2. Die van mij werd vannacht ook 2 x wakker, vet irritant
Trust me, zo’n nacht doe ik een moord voor. Soms hebben mensen het idee dat ze weten wat je doormaakt als hun kleintje ook een paar nachten slecht slaapt door ziekte of een doorkomend tandje. Uuhhmm, not even close! Gelukkig zijn er ook mensen die mij aanhouden als ‘het kan altijd erger’. Dat is al fijn om te horen en uiteraard is dat ook wat ik doe: relativeren! Ik denk dan: ik heb een prachtig, gezond en heerlijk kind. Daar zijn anderen jaloers op die misschien geen kindje kunnen krijgen.
3. Je moet het loslaten
Serieus, ik moet het loslaten? Als ik mijn kind zijn gang laat gaan slaapt hij 7-8 uur per 24 uur. Daar groeit hij echt niet van en dat trekt dat kleine mannetje niet. Het is een baby en hij heeft mij nodig om sturing te geven en voor hem te zorgen. Doordat ik er bovenop zit gaat hij qua uren een stuk beter, nog steeds minder dan gemiddeld, maar hij komt in de buurt. Ik doe waar ik mij prettig bij voel en ik weet precies wat mijn kind nodig heeft. Dank u! (Overigens heb ik dat loslaten uiteraard ook geprobeerd… Geen succes.)
Wat vinden nachtouders dan wél fijn om te horen?
Wat ik wel heel fijn en lief vond om te horen: ‘Breng hem anders een nachtje bij mij, dan kan jij even bijtanken.’ Super lief! Wees maar niet bang dat ik ‘ja’ zeg, maar door het aanbod alleen al voelde ik mij gesteund. Dan heb je niet het gevoel dat het aan jou ligt, of dat je iets fout doet. Het ene kindje heeft meer slaap nodig dan de ander en niet één kindje is hetzelfde. Volg gewoon je hart, dan zit je altijd goed.
