De meeste kinderen en zelfs baby’s zijn al gek op de televisie. Dat kan ik mij ook wel voorstellen met die felle kleuren en bewegende beelden. Er worden avonturen beleefd waarbij kinderen heerlijk kunnen wegdromen. Ik zal eerlijk zijn: op sommige momenten kan ik niet zonder de tv en op andere momenten wil ik hem het liefst het raam uit donderen! De tv: vriend of vijand?
De tv: vriend of vijand
Mijn kind is gek op de tv. Gelukkig ook op spelen op het strand, in bomen klimmen en een rails bouwen met zijn treinbaan. Otis is niet extreem tv-verslaafd, maar ik moet toegeven dat hij snel vraagt om de tv als hij gedurende twee seconden even niet weet wat hij zal gaan doen.
Hulde aan de tv
Ik ben niet zo’n anti-schermen-moeder. Mijn kind mag best van mij iedere dag even tv kijken. Bijvoorbeeld als hij uit de opvang komt, zodat hij dan kan bijkomen van alle prikkels. Ook zeg ik geen nee als ik mij ’s ochtends even wil aankleden en opmaken of als ik aan het koken ben. Op die momenten zeg ik: Lang leve de tv! Het aapje zit op zijn gemak en je hebt even je handen vrij. Ja, ondanks dat ik weet dat hij op die momenten ook best even iets anders kan gaan doen.
De tv gaat door het raam heen!
Op andere momenten kan ik de televisie wel het raam door smijten. Die momenten dat je klaar bent om de deur uit te gaan, omdat je een afspraak hebt, maar dat de spreekwoordelijke pleuris uitbreekt omdat dat ding dan uit moet. Het wordt vanaf een kwartier van tevoren al uitgebreid aangekondigd, maar dat blijkt niet altijd genoeg te zijn. Ze lijken soms helemaal in een trance te zitten voor dat scherm, dus als ik met de directeur wil communiceren gaat hij op pauze en wacht ik tot hij mij aankijkt. Pas dan heb ik namelijk contact, treurig maar waar. Ook zijn er dagen waarop hij keer op keer vraagt om tv te kijken, ondanks mijn voorstellen om hutten te bouwen, te gaan kleien of een stuk te gaan fietsen. Tv kijken kan altijd nog kleine vriend, maar daar is hij het niet altijd mee eens… Op die dagen vervloek ik dat ding.
Mijn eigen jeugd
Vroeger keek ik erg veel tv. Toen had je nog een plek die ze ‘de videotheek’ noemden, waar je films kon huren. Als vaste klant huurde ik jarenlang, iedere week dezelfde film: Heidi. Die huurde je dan meestal één dag en dat betekende in mijn geval dat ik hem soms wel vijf keer achter elkaar keek. Dat mocht toen gewoon en ik geloof niet dat het echt schade heeft aangericht, als ik naar mijn afgeronde VWO en HBO opleidingen kijk.
De balans vinden
Wanneer ga ik mijn Otis wel tv laten kijken en wanneer niet? Misschien kan ik een schema maken met momenten op de dag dat hij tv mag kijken. Ook kan ik kiezen voor een tijdslimiet van bijvoorbeeld één uur per dag, die hij zelf flexibel kan indelen. Structuur aanbrengen of freestyle? Er zijn zoveel mogelijkheden, maar welke past bij onze situatie? Als ik dan naar mezelf kijk en aan Heidi denk, dan geloof ik dat ik het antwoord al weet…
Hebben jullie regels voor het tv kijken?
