Als mensen me vragen of ik kinderen heb, antwoord ik altijd dat ik er 1 zelf op de wereld heb gezet en 2 kinderen van mijn vriend cadeau heb gekregen. De vraag die ik dan standaard krijg is; ‘hoe is dat nou echt om stiefmoeder te zijn?’.
Run Forrest!
Kijk, als een vriendin me het vraagt omdat ze net een hele leuke man met 2 bloedjes van kinderen heeft ontmoet (vaak net in scheiding en hele nauwe (lees onbreekbare) banden met de (h)ex) dan zeg ik; ‘ Run, Forrest, Run!’. Niet omdat ik niet van mijn stief/bonus-kinderen houd maar omdat het leven van een stiefmoeder, zeker in het begin, niet over rozen gaat!
Weg met de ego’s
Na zo’n +-6 jaar kan ik zeggen dat alle partijen buitengewoon goed met elkaar overweg kunnen, er zelfs een Whatsapp-groepje is waar van alles wordt besproken en afgelachen. Sterker nog, ik ben afgelopen week nog met zijn ex en de kinderen naar een marktje geweest. Waarom gaat dit (bijna zoetsappig) goed? Omdat we alle drie het belang van de kinderen voorop zetten en onze ego’s op de tweede plaats zetten. Is dat altijd makkelijk geweest? Nee, natuurlijk niet!
Go or no go?
Kom je als 20-30 something een leuke man tegen dan is de kans groot dat hij een rugzak heeft. Zitten er in die rugzak kinderen? Ga dan goed bij jezelf te rade of deze man het waard is. Je hebt niet alleen met zijn en je eigen gevoelens te maken maar ook met die van de kinderen, de ex, je nieuwe schoonfamilie, de ex-schoonfamilie en je eigen familie. Iedereen gaat er geheid iets van vinden dus check of dit een uit de hand gelopen one-nightstand of de liefde van je leven is.
Als ervaringsdeskundige heb ik de meest voorkomende valkuilen/fouten voor (nieuwe) stiefmoeders voor je op een rij gezet.
1. Jezelf wegcijferen
Veel stiefmoeders denken dat het goed is voor het samengestelde gezin als ze zichzelf volledig wegcijferen. Dit kan even goed gaan maar vroeger of later breekt dit op. Ook jij hebt je ruimte en ontspanning nodig. Jij bent evenveel deel van het gezin als zij.
2. Denken dat je ook een beetje hun moeder bent
Ze hebben maar één moeder. Ook al hebben jullie co-ouderschap, vlecht je elke avond de haren, lees je eindeloos voor en ben je de liefste versie van jezelf. JIJ. BENT. NIET. HUN. MOEDER! Zolang je dit je mantra is, kom je een heel eind!
3. Het te weinig tijd geven
Voordat een samengesteld gezin een goede basis heeft opgebouwd en iedereen weet wat ze aan elkaar hebben ben je zeker 4 tot 6 jaar verder. Denk niet dat het bij jullie wel binnen een half jaar koek en ei gaat zijn. Het heeft tijd nodig.
4. Niet genoeg communiceren
Wij vrouwen zijn waanzinnig goed in dingen opkroppen, dit doen we net zo lang tot de Tsunami niet meer tegen te houden is. Blijven praten met je partner is de nummer 1 tip! Draag niet het leed van heel de wereld (of van jullie nieuwe gezin) op je schouders. Bespreek wat goed gaat, waar je last van hebt en wat je nodig hebt.
5. Het té goed willen doen
Geloof me als je hier gevoelig voor bent is er een enorme trigger door je nieuwe rol als stiefmoeder. Ook “echte” moeders wassen lievelingsshirts te warm en laten het favoriete Frozen glas kapotvallen Relax, je bent en blijft een mens ook al heb je als stiefmoeder meer weg van Superwoman!
Ik ben Mandy, een Zeeuws meisje in een dorpje dat verlangt naar de grote stad, de trotse moeder van Duncan (11 mdn) & stoere stiefmoeder van Douglas (11) & Rosanne (7). Naast het runnen van een Full House schrijf ik graag over het (stief)moederschap en alle bijzondere, leuke en verschrikkelijke zaken die hier bij komen kijken.
Duncan | Momblogger | Dramaqueen |
www.puremeretreats.nl
